دانستنی ها

علمی - تازه های تکنولوژی - فضا - جنگ افزار

دانستنی ها

علمی - تازه های تکنولوژی - فضا - جنگ افزار

ارائه ی روشی جدید برای شکستن پایدارترین پیوندهای شیمیایی

پیوندهای نیتروژن و منواکسید کربن دو پیوند بسیار محکم شیمیایی هستند. اکنون گروهی از محققان دانشگاه کورنل روشی ابداع کرده اند که امکان شکستن این پیوندها را در دما و فشار محیط میسر می کند. نتایج این تحقیقات می تواند در صنایع ترکیبات نیتروژنی آلی منجر به کاهش قابل توجه انرژی وهزینه شود.

ترکیبات نیتروژن و کربن کاربردهای بسیاری در صنایع دارویی و ساخت نایلون دارند، اما تشکیل آنها به دلیل پایداری بالا نیازمند صرف هزینه و انرژی بسیار زیادی است.  با روش جدید می توان تا حد قابل ملاحظه ای در این هزینه ها صرفه جویی کرد.


دلفین‌ها و سرنوشتی تاریک

کوچک‌ترین و در معرض تهدید‌ترین دلفین جهان در آینده‌ای نه‌چندان دور برای همیشه از سطح زمین محو می‌شود؛ مگر اینکه تغییراتی اساسی درباره شیوه ماهیگیری انسان‌ها صورت بگیرد. این نخستین‌بار است که «ستاسه»‌ها (شامل وال‌ها، دلفین‌ها و پورپویز‌ها) در نتیجه فعالیت‌های انسان در معرض خطر قرار می‌گیرند. دلفین‌های «مائوی» (Maui) که در آب‌های کم‌عمق نیوزیلند یافت می‌شوند، پس از‌گیر افتادن در تورهای ماهیگیری کیسه‌ای غرق می‌شوند. محققان اعلام کرده‌اند که از سال ۱۹۷۰/۱۳۴۹ که انسان رسما استفاده از تورهای گوش‌گیر را شروع کرد، تعداد این دلفین‌ها تا ۹۴‌درصد کاهش‌یافته و این اولین‌بار در طول تاریخ است که یک «ستاسه» در نتیجه فعالیت‌های انسانی درمعرض انقراض قرار می‌گیرد. تور گوش‌گیر یا gillnet، توری است که به کمک شناورهای طناب فوقانی و وزنه‌های طناب تحتانی به صورت سدی عمودی در داخل آب قرار می‌گیرد و ماهی‌ها در اثر ورود به داخل چشمه‌های آن به دام می‌افتند. از آنجا که نخ‌های به کار رفته در این تور بسیار ظریف هستند، ماهی قادر به رویت آن نبوده و هنگام رسیدن به تور، سر آن وارد یکی از چشمه‌های تور می‌شود و بدین ترتیب با‌گیر کردن سرپوش آبشش‌هایش، در میان چشمه‌های تور به دام می‌افتد. پژوهشگران هشدار داده‌اند که تورهای گوش‌گیر تنها بخشی از مشکل مربوط به دلفین‌های «مائوی» هستند و بهترین راه برای حفظ جان این دلفین‌های ارزشمند این است که دولت نیوزیلند، ماهیگیری در آب‌های به عمق ۱۰۰ را قدغن کند. علاوه‌براین تغییر شیوه ماهیگیری هم بسیار کمک‌کننده است. به عنوان مثال ماهیگیری با قلاب و همچنین استفاده از تورهای ماهیگیری، خطری را متوجه دلفین‌ها نمی‌کند.



منبع : مجله ی دانستنیها

مغز نمی تواند بیش از 150 دوست بپذیرد!

نتایج تحقیقات دانشمندان نشان می دهد که از دوره ی ما قبل تاریخ تا دنیای مجازی روی وب، مغز انسان تنها قادر به پذیرش 150 دوست بوده است.

«اعتیاد به دوست» روی شبکه های اجتماعی، امروزه به یک نگرانی بزرگ تبدیل شده است، اما نتایج تحقیقات محققان دانشگاه آکسفورد نشان می دهد که فضای «نئوکورتکس» مغز برای دوست یابی از یک محدودیت برخودار است و نمی تواند بیش از 150 دوست را برای خود تعریف کند.

نئوکورتکس مسئول پردازش افکار آگاهانه و زیان است و توانایی ایجاد تماس این فضای مغزی با دیگران تنها برای 150 نفر است. بنابراین بهتر است این محدودیت به جای آن که صرف افراد ناشناس شود، برای دوستی با آشنایان مورد استفاده قرار گیرد.

 محققان گفتند، در کل، دنیای اجتماعی ما بسیار کوچک است، حتی اگر اینترنت امکان وسیع کردن این دنیا را از طریق ارسال کارت پستال های مجاری برای 1500 دوست اینترنتی فراهم کند، باز فقط 150 دوست واقعاً می توانند در ذهن یک فرد بگنجند. یک شخصیت مجازی (آواتار) همان ابعاد یک فرد در پوست و استخوان را دارد، زیرا این مغز است که باید هر دو دنیای مجازی و واقعی را شکل دهد و چون توانایی های مغز به ساختار فیزیکی آن محدود می شود، بنابراین دوست یابی بیش از حد در یک دنیای مجازی بی فایده است.

به گفته ی این دانشمندان، هر یک از ما پنج فرد بسیار صمیمی در زندگی خود داریم و پس از این افراد، دوستان و آشنایان بر پایه ی میزان صمیمیت در مغز دسته بندی می شوند و فقط 150 دوست می توانند وارد لیست طبقه بندی های مغز شوند.




هوندای خشمگین

هوندا فری (Fury) در سال ۲۰۰۹ برای پاسخ به درخواست طرفداران موتورسیکلت‌های چاپر (موتورهای سنگین دست‌ساز) تولید شد.فریم و بدنه بسیار زیبای این هوندا کاملا اختصاصی بوده و در هیچ نمونه دیگری استفاده نشده است. این موتور از پیشرانه دوقلوی V شکل ۱۳۱۲ سی‌سی هوندا VTX استفاده می‌کند که توان آن را به ۵۷ اسب‌بخار می‌رساند و این نیرو با استفاده از جعبه‌دنده پنج سرعته به محور عقب منتقل می‌شود تا بیشینه سرعت آن  به ۱۸۰ کیلومتر برسد.