سیاه چاله ها

وقتی ستاره هایی که اندازه آن ها چهار برابر حجم خورشید است، به انتهای زندگی خود می رسند، تمامی انرژی خود را می سوزانند و تحت فشار جرم سنگین خود قرار می گیرند و چون از درون فشرده می شوند، منفجر شده و به این حادثه انفجار سیاه چاله گفته می شود. میدان جاذبه ی این سیاه چاله آن قدر بالا است که حتی نور هم نمی تواند از آن فرار کند و هر چیزی که نزدیک این سیاه چاله باشد بلعیده می شود. در مجموع دو نوع سیاه چاله وجود دارد که می توان آن ها را به یک قیف بستنی تشبیه کرد. یک نوع از این سیاه چاله ها تنها یک راه ورودی دارد و در انتها مسدود است و هر چیزی که در داخل آن باشد را نابود می کند. در نوع دیگر، ته سیاه چاله که شبیه بستنی قیفی است، باز است و هر چیزی که داخل آن شود را با فشار به بیرون پرتاب می کند و این دقیقاً همان چیزی است که دانشمندان باور دارند به وسیله آن می شود در زمان سفر کرد.