کرمچاله ها

به نظر می رسد در نظریه کرمچاله ها که به آن ها پل انیشتین- رازن هم گفته می شود، احتمال بییشتری برای سفر در زمان وجود داشته باشد. اگر این نظریه حقیقت داشته باشد نه تنها به این وسیله می توان در زمان سفر کرد بلکه از روی ساعت زمینی نیز می توان چندین سال نوری سفر کرد. نظریه کرمچاله ها بر پایه ی تئوری نسبیت انیشتین بنا شده است که در آن گفته شده است که در زمان فضایی، انحنا های بی شماری وجود دارد. برای درک نظریه کرمچاله ها کافی است تصور کنید دو نفر دو سر یک ملحفه را گرفته اند و می کشند. حال اگر یک نفر دیگر یک توپی را به وسط ملحفه بیندازد، این توپ به وسط ملحفه می رسد و انحنایی را در ملحفه به وجود می آورد. حال اگر یک تیله روی لبه ی ملحفه گذاشته شود، مستقیماً از طریق انحنایی که توپ به وجود آورده است به طرف آن کشیده می شود. با این مثال می توان به خوبی متوجه شد که اگر فضا به جای چهاربعدی بودن، به صورت یک لایه ی دو بعدی روی هم قرارگرفته و فضایی خالی بین دولایه وجود داشته باشد، وجود توپ در لایه ی بالایی انحنایی را ایجاد می کند که اگر همین میزان جرم به لایه ی پایینی درست در همان نقطه فشار آورد، تونلی به وجود خواهد آمد که انگار بین زمان و مکان میانبر زده شده و از طریق آن می توان در زمان سفر کرد.

سیاه چاله ها

وقتی ستاره هایی که اندازه آن ها چهار برابر حجم خورشید است، به انتهای زندگی خود می رسند، تمامی انرژی خود را می سوزانند و تحت فشار جرم سنگین خود قرار می گیرند و چون از درون فشرده می شوند، منفجر شده و به این حادثه انفجار سیاه چاله گفته می شود. میدان جاذبه ی این سیاه چاله آن قدر بالا است که حتی نور هم نمی تواند از آن فرار کند و هر چیزی که نزدیک این سیاه چاله باشد بلعیده می شود. در مجموع دو نوع سیاه چاله وجود دارد که می توان آن ها را به یک قیف بستنی تشبیه کرد. یک نوع از این سیاه چاله ها تنها یک راه ورودی دارد و در انتها مسدود است و هر چیزی که در داخل آن باشد را نابود می کند. در نوع دیگر، ته سیاه چاله که شبیه بستنی قیفی است، باز است و هر چیزی که داخل آن شود را با فشار به بیرون پرتاب می کند و این دقیقاً همان چیزی است که دانشمندان باور دارند به وسیله آن می شود در زمان سفر کرد.

رشته های کیهانی

یکی از فرضیه هایی که گفته گفته می شود با آن می توان در زمان سفر کرد، تئوری رشته های کیهانی است که در سال 1991 توسط فیزیکدان اهل پرینستون، ریچارد گات ارائه شد. بنابراین نظریه رشته های کیهانی شامل اشیا ی رشته مانندی هستند که به عقیده بعضی از دانشمندان از زمان پیدایش جهان هستی وجود داشته اند. این رشته ها ممکن است در امتداد کهکشان کشیده شده باشند. آن ها زیر فشار ببسیار زیادی قرار دارند، فشاری که با میلیون ها تن برابری می کند. این رشته های کیهانی نازک تر از اتم هستند، جاذبه ی بسیار زیادی دارند تا جایی که هر جسمی که از نزدیک آن ها عبور کند را به سمت خود می کشند. در نتیجه اشیایی که به رشته های کیهانی می چسبند قادر به سفر با سرعت بسیار بالایی هستند و چون جاذبه ی بالای این رشته ها زمان را در فضا منحرف می کند، از این رو سفر فضایی امکان پذیر است

بانداژ هایی که تغییر رنگ می دهند

یک دانشجوی مقطع دکترا در استرالیا نوعی از الیاف را برای ساخت بانداژها ابداع کرده است که می توانند با تغییر دما رنگ خود را عوض کنند. این بانداژها که از فیبرهای ترموکروماتیک (رشته هایی که با تغییر دما، رنگ می گیرند) ساخته شده اند می توانند اطلاعات دقیقی از محل پانسمان به ما بدهند. ‏
‏
این الیاف قادر هستند تغییرات دما در حد نیم درجه سانتی گراد را هم تشخیص داده و تغییر رنگ بدهند. بنابراین می توان از آنها برای تشخیص تغییرات حرارت در زخم ها که ناشی از اختلال خون رسانی در محل زخم، یا ایجاد التهاب یا عفونت هستند استفاده کرد. ‏
‏
با این حساب دیگر نیازی به استفاده از انواع ابزارهای دیجیتال و غیر دیجیتال برای پایش چنین تغییراتی نخواهد بود و پزشکان می توانند تنها با مقایسه رنگ الیاف با یک چارت دما-رنگ دمای موضعی را ثبت کنند. ‏
‏
شاید بد نباشد که توسعه دهندگان تلفن های هوشمند هم یک اپلیکیشن برای بررسی رنگ الیاف و گزارش میزان دقیق دمای مربوطه بسازند تا همراه این پانسمانها عرضه شود و کادر درمانی را از مراجعه به آن چارت هم بی نیاز کند. علاوه بر آن احتمالا می توانیم از چنین الیافهایی برای مقاصد دیگری هم استفاده کنیم. شما چه کاربردهایی برای چنین فیبرهایی پیشنهاد می کنید؟
‏منبع:narenji.ir…………………………………..

مطالبی درباره ی خورشید

خورشید

خورشید ستاره‌ای است از ستارگان رشته اصلی که 5 میلیارد سال از عمرش می‌گذرد. این ستاره کروی شکل بوده و عمدتا از گازهای هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است. وسعت این ستاره 1.4 میلیون کیلومتر (870000 مایل) است. جرم این ستاره 7 برابر جرم یک ستاره معمولی بوده و همچنین 750 برابر جرم تمام سیاراتی است که به دورش می‌چرخند. در هسته خورشید ، جرم توسط واکنشهای هسته‌ای تبدیل به تشعشعات الکترومغناطیسی که نوعی انرژی هستند، می‌شود. این انرژی به سمت بیرون تابانده شده و باعث درخشنگی خورشید می‌گردد. سایر اجسام آسمانی موجود در منظومه شمسی که توسط جاذبه خورشید در مدارهایشان قرار گرفته‌اند نیز گرمایشان را از این انرژی می‌گیرند.

مواد تشکیل دهنده خورشید حالت گازی دارند، بنابراین خورشید محدوده دقیق و معینی نداشته و مواد اطراف آن بتدریج در فضا منتشر می‌شوند. اما چنین به نظر می‌رسد که خورشید لبه تیزی داشته باشد، چرا که بیشتر نوری که به زمین می‌رسد از یک لایه که چند صد کیلومتر ضخامت دارد ساطع می‌شود. این لایه فوتوسفر نام داشته و به عنوان سطح خورشید شناخته شده است. بالای سطح خورشید ، کروموسفر یا رنگین کره و هاله خورشیدی قرار دارند که با همدیگر جو خورشید را تشکیل می‌دهند.

مرکز خورشید مانند کوره‌ای هسته‌ای است با دمای 15 میلیون درجه سانتیگراد (27 میلیون درجه فارنهایت) که چگالی‌اش 160 برابر آب می‌باشد. تحت چنین شرایطی هسته‌های اتم هیدروژن باهم ترکیب شده و تبدیل به هسته‌های هلیووم می‌شوند. در این حین، 0.7 درصد جرم ترکیب شده ، تبدیل به انرژی می‌شود. از 590 میلیون تن هیدروژنی که در هر ثانیه در مرکز خورشید ترکیب می‌شوند، 3.9 میلیون تن به انرژی تبدیل می‌شود. این سوخت هیدروژنی ، تا 5 میلیارد سال دیگر دوام خواهد داشت. مسیر نامنظم 2 میلیون سال طول می‌کشد تا انرژی تولید شده در مرکز خورشید به سطح آن رسیده و بصورت نور و گرما تابش کند، سپس بعد از فقط 8 دقیقه ، این انرژی به زمین می‌رسد.

هنگامی که خورشید منبسط می شود تا تبدیل به یک غول سرخ شود، قطرش حدود 150برابر بزرگتر خواهد شد. گازهای منبسط شده و داغ، رنگ زرد و حرارت خود را از دست داده و قرمز رنگ و سرد خواهند شد. اما بخاطر بزرگتر شدن سطح خورشید،درخشندگی آن 1000برابر افزایش یافته و نور بیشتری ساطع خواهد کرد.

زبانه‌ها و شعله‌های خورشیدی  

زبانه حلقوی در شکل پایین ، خطوط میدان مغناطیسی ، دو لکه خورشیدی را به هم متصل کرده است. در سال 1973 ، یک زبانه خورشیدی (سمت چپ تصویر) 000/588 کیلومتر (365.000 مایل) از سطح خورشید را پوشاند. اغلب فعالیتهای شدید خورشید در نزدیکی لکه‌های خورشیدی رخ می‌دهند. شعله‌های خورشیدی ، جرخه‌هایی از انرژی هستند که عمر چند ساعته دارند، این شعله‌ها هنگامی بوجود می‌آیند که مقدار زیادی انرژی مغناطیسی بطور ناگهانی آزاد شود. زبانه‌های خورشیدی ، فوارانهایی از گاز مشتعل هستند که ممکن است صدها هزار کیلومتر در فضا پیش بروند. میدان مغناطیسی خورشید می‌تواند زبانه‌های حلقوی را هفته‌ها در فضا پیش بروند معلق نگاه دارد.

باد خورشیدی  

هاله (جو بیرونی) خورشید حاوی ذراتی است که انرژی کافی برای فرار از جاذبه خورشید را دارند. این ذرات بصورت مارپیچی با سرعتی معادل900 کیلومتر (560 مایل) در ثانیه از خورشید دور شده و باد خورشیدی را بوجود می‌آورند. این ذرات در همان مسیرهای میدان مغناطیسی خورشید حرکت می‌کنند و از آنجا که دارای بار الکتریکی هستند، منظومه شمسی را پر از جریانات الکتریکی می‌کنند. ناحیه فعالیتهای خورشیدی ، هلیوسفر (کره خورشیدی) نامیده می‌شود. باد خورشیدی در هر ثانیه حدود یک میلیون تن هیدروژن حورشید را از بین می‌برد. 100000 میلیارد سال طول خواهد کشید تا باد خورشیدی تمام جرم خورشید را در فضای بین سیاره‌ای پخش کند، اما طول عمر طبیعی خورشید فقط 10 میلیارد سال است.

 

 

چرخه‌ها و لکه‌های خورشیدی  

حرکت وضعی خورشید باعث ایجاد میدان مغناطیسی می‌شود، مناطق استوایی خورشید سریعتر از مناطق قطبی آن چرخیده و این امر باعث می‌شود که خطوط میدان مغناطیسی درون خورشید حلقه بزنند. این خطوط در صورت خروج از سطح خورشید ، باعث فعالیتهای خورشیدی نظیر لکه‌های خورشیدی ، شعله‌ها و زبانه‌های خورشیدی می‌شوند. این فعالیتها ، بخصوص لکه‌های خورشیدی ، چرخه‌ای 11 ساله دارند.

مرگ خورشید  

5 میلیارد سال بعد ، بیشتر هیدروژن موجود در هسته خورشید گداخته شده و صرف تهیه هلیوم خواهد شد. در آن زمان ، جاذبه باعث انقباض هسته شده و فشار ، دمای آنرا افزایش خواهد داد. هیدروژن شروع به سوختن در پوسته اطراف هسته خواهد کرد. انرژی حاصل از این گداخت هسته‌ای در پوسته ، باعث انبساط لایه‌های خارجی خواهد شد و سیارات عطارد و زهره را ذوب می‌کند و آنها را در بر می‌گیرد. انبساط خورشید تا مدار زمین متوقف شده و حرارتش تمام موجودات زنده را از بین می‌برد. بعد از آن خورشید تبدیل به یک غول سرخ می‌شود. سپس ، لایه‌های خارجی در فضا پخش شده و یک سحابی سیاره‌ای تشکیل خواهند داد. هسته نیز بصورت یک ستاره کوتوله سفید باقی مانده و بتدریج از بین خواهد رفت. پس می‌توان گفت که با فرا رسیدن مرگ خورشید ، مرگ زمین و تمام موجودات این سیاره فرا می‌رسد.